zaterdag 13 juni 2015

Hondenhaar spinnen.

Afgelopen Koningsdag zat ik met de Spinnerij Amsterdam te spinnen op het Bredeweg festival. We hadden veel kijkers en sommigen deden een poging het wiel rond te draaien. Vooral kinderen vinden dat erg leuk. Het valt mij op dat alle kinderen toch wel weten dat het een spinnewiel is en vragen natuurlijk naar de punt waaraan Doornroosje zich geprikt heeft. Speciaal voor dat doel heb ik een ouderwetse spinnewiel een "doornroosje". Daar zit een vlas stok aan en dat spreekt tot de verbeelding. Ook wilden mensen graag weten hoe lang het nou duurt voordat je een klos vol hebt,  hoe je wol kunt verven, met wat voor soorten materiaal te spinnen is, hoe we daar aan komen, enz.

In de namiddag kwam een mevrouw met een hond naar me toe. Ze vroeg of ik ook hondenhaar kon spinnen. Nou heb ik dat wel gedaan, maar het is niet mijn lievelings klus. Dus ik wilde de boot een beetje afhouden en zei :"alleen als het heel schoon is en lange haren heeft". Ze wees op haar hond en ik was verkocht. De mooiste en schoonste maar ook liefste hond die ik me kan indenken lag aan mijn voeten. Ja, gevoel voor drama had het dier ook. Het is een soort grote witte keeshond, die al die drukte en mensen niet scheen te deren. Ze vertelde dat ze al vijf jaar het haar bewaart en thuis een grote tas vol heeft. De hond betekent erg veel voor haar en ze wil van het haar graag een herinnerings doek breien. Natuurlijk was ik aangedaan, ik zou van mijn katten ook wel haar willen spinnen maar dat lukt niet. Ik zei dus dat ik het wilde proberen en weg was ze. Tien minuten later kwam ze met een grote en volle tas met schoon haar dat niet die echte hondengeur, maar wel een beetje een weee lucht heeft. Mijn katten worden er niet wild of bang van, maar ze gaan er toch niet op liggen.

Het is niet makkelijk te spinnen; het is glad en heeft een korte vezel, maar het is te doen. Ik moet het spinnen met flink veel twist, dat ik met twijnen gedeeltelijk ophef. Ik kan het niet uren achter elkaar doen want dan gaat de geur me tegen staan. Nadat ik de streng had bevochtigd op de haspel tegen de twist, kwam er toch wel duidelijk een natte hondengeur af. Gelukkig is het mooi weer en kan het buiten drogen. Ik heb nu een streng gedaan, maar het lijkt alsof de tas nog steeds vol is! Het is 800 gram, dus nog even doorspinnen.

dinsdag 9 juni 2015

Opdracht mislukt

Van de wol die ik heb gesponnen voor een afstudeeropdracht (zie vorige blog) is het eindproduct toch mislukt. Niet door mijn spinsel en ook niet door het verven dat de studente zelf heeft gedaan maar door de breister. Zij heeft de opdracht niet goed uitgevoerd en veel te strak gebreid waardoor het hele patroon niet meer klopte. De studente kon daardoor dit project, een vest van patchwork van onregelmatig gesponnen wol met zijde geverfd in zilverachtige kleuren, niet presenteren.  Wat is dit jammer.